Trendy w aranżacji wnętrz w domach jednorodzinnych

Trendy w aranżacji wnętrz – co nas zaskoczy?

Po wybudowaniu domu przychodzi czas na kolejny ważny etap naszej inwestycji – wykończenie wnętrza. Z początku klienci często nie zdają sobie sprawy z trudności związanych z tym zadaniem, bowiem aranżacja pomieszczeń wydaje się już tylko formalnością i najprostszym do zrealizowania punktem na drodze do zamieszkania w wymarzonych czterech kątach w porównaniu z mozolnym murowaniem, konstruowaniem dachu czy montowaniem stolarki. Nic bardziej mylnego. Wystrój wnętrza to wymagające przedsięwzięcie, pewnego rodzaju balansowanie między funkcjonalnym zagospodarowaniem całości, estetyką, a naszym gustem. Dlatego też przed wyborem kolorów, mebli czy dodatków warto poszukać inspiracji. W poniższym zestawieniu znajdziecie Państwo charakterystykę stylów aranżacji wnętrz pojawiających się w domach jednorodzinnych. Jakie są najnowsze trendy w aranżacji wnętrz?

Styl klasyczny                                      

Klasyczne wnętrza jest synonimem elegancji. Inwestorzy nierzadko decydują się właśnie na ten styl z powodu jego ponadczasowości – to moda, która nie przemija, a swoim ładem i symetrią pomaga kreować harmonijne i wytworne pomieszczenia. Styl klasyczny nawiązuje do kultury antycznej, jej bogatych zdobień oraz dopracowanych detali. Charakterystycznymi cechami klasycyzmu są przede wszystkim stonowane barwy przełamane zwykle luksusowymi złoceniami i srebrzeniami oraz elementami w wyrazistym kolorze – szmaragdzie, czerni czy szkarłacie. Komponują się one odpowiednio z wysokiej jakości materiałami takimi jak szlachetne drewno, aksamit, a także marmur. W związku z dość wysoką ceną antyków warto pokusić się o dodanie stylizowanych, monochromatycznych mebli oraz stylowych dodatków. Ciężkie kotary, mosiężne świeczniki, kryształowe lampy i sofy z pikowaną lub skórzaną tapicerką doskonale uzupełnią klasyczny design, stwarzając idealną przestrzeń do wypoczynku.

Styl retro

Trend retro w aranżacji nieustannie zachwyca, dzięki wkomponowywaniu stylowych elementów nadszarpniętych zębem czasu z lat pięćdziesiątych, sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych XX wieku do nowoczesnych mieszkań, co daje często zaskakujące połączenia i unikatowy design. Styl ten wyróżnia się dość swobodnym doborem kolorystki, jednak istotne, by barwy były raczej żywe i wyraziste. Projektanci zachęcają do wybierania intensywnych odcieni żółtego, różu, czerwieni, fioletu czy zieleni. Nieobce temu stylowi są również kontrastowe zestawienia czerni z bielą (nierzadko wykorzystane w formie szachownicy), srebrne czy złote akcenty oraz uzupełnienie ostrzejszych barw łagodniejszymi kolorami – błękitem, kremowym, szarością. Aby dodać wnętrzu jeszcze więcej charakteru należy pokusić się o kojarzące się z tamtą epoką dodatki. Najlepszym miejscem do znalezienia takiego typu „perełek” bywa nierzadko pchli targ. Dekoracje z winylowych płyt, ręcznie ozdabiane ceramiczne wyroby, tkaniny w geometryczne wzory to drobiazgi warte szczególnej uwagi. Nieodzowny będzie również pop-art i nieśmiertelna twórczość Warhola czy Hockneya na naszych ścianach. Meble stanowią nie tylko wyposażenie, ale i przykuwającą wzrok ozdobę, dlatego wiele z nich zrywa z regularną formą. To odpowiedni styl dla tych, którzy z sentymentem patrzą wstecz i chcieliby chociaż z tamtych lat zachować w swoim mieszkaniu.

Styl eklektyczny

Sztuka łączenia trendów, by stworzyć stylowe wnętrze, jest niezwykle trudna. Styl eklektyczny łączy w sobie właśnie taką różnorodność (którą spaja jednak pewien zamysł), a głównym celem jest zignorowanie głównych zasad ładu i harmonii obowiązujących w aranżacji. Jedynym limitem jest wyczucie smaku i kreatywność osoby projektującej. Eklektyzm to obfitość deseni, faktur i dekoracji oraz wyposażenia z różnych epok, co tworzy pewnego rodzaju efekt kontrolowanego, nieco teatralnego „przepełnienia”. Elementy często łączą się ze sobą na zasadzie kontrastu – meble typu vintage, pochodzące z poprzednich dekad skomponowane zostają z futurystycznymi kształtami sprzętów, surowe ściany ozdobione okładziną z kamienia, skompilowane z ciepłym naturalnym drewnem czy lustra w połyskujących ramach zestawione z ciężkimi żakardowymi kotarami i aksamitnymi poduszkami. Styl eklektyczny nie stroni także od bogatej ornamentyki, rzeźbień, ażurowych wykończeń czy nawet marmuru i złoceń. Należy pamiętać, ze to właśnie niebanalne połączenia budują charakter pomieszczeń.

Styl rustykalny

Chociaż styl rustykalny bezapelacyjnie kojarzy nam się z sielskim życiem na polskiej wsi, to jednak swoje powstanie zawdzięcza Amerykanom. To tam wytwarzano meble nawiązujące do swojskiego klimatu – często celowo postarzane, o nieskomplikowanej, nawet topornej budowie, bez zbędnych ornamentów. Szafy, krzesła czy kredensy powinny sprawiać wrażenie nieco zniszczonych. Każde pęknięcie, widoczny sęk lub nierównomiernie nałożona farba dodają meblom charakteru. Styl rustykalny to naturalne surowce, a mianowicie drewno wyposażenia, wiklinowe dekoracje oraz lniane materiały skompilowane z dodatkami nawiązującymi do ludowych inspiracji – haftowane poduszki, dziergany bieżnik na stół, ręcznie malowana zastawa w łowickie wzory, żeliwne latarenki czy stary zegar odnaleziony na targu z antykami nadadzą wnętrzu klimatu starego dworku czy to przytulnego, wiejskiego domku. Ściany powinny pokrywać przede wszystkim odcienie bieli. W razie potrzeby mogą zostać one przełamane delikatnymi barwami jak brąz czy beż. Mocniejsze i jaskrawe kolory są niewskazane w przypadku tego typu wystroju. To styl odpowiedni dla koneserów prostoty, ceniących sobie naturalność i jasne wnętrza.

Styl industrialny

Powojenna rewolucja przemysłowa przyczyniła się do rewolucji w projektowaniu wnętrz i zapoczątkowania nowego trendu w aranżacji, a mianowicie stylu industrialnego. Chociaż z pozoru nazbyt minimalistyczny i mało przytulny, zyskał rzeszę zwolenników, dzięki swojej funkcjonalności. Zaadaptowane pofabrykanckie pomieszczenia nabierały charakteru za sprawą surowych ścian z czerwonej cegły czy betonu, instalacji rur lub metalowych elementów wystroju. Proste, nieozdobione meble z tworzyw sztucznych czy sklejki oraz dodatki z syntetycznych tkanin (takich jak na przykład filc) zaczęły pojawiać się wówczas jako modernistyczny znak czasu. Styl industrialny to także mocne akcenty kolorystyczne – obok bieli, czerni i grafitu można dostrzec soczyste czerwienie czy wyraziste drewno. Ważnym elementem wystroju są ponadto różnorodne, ascetyczne lampy często nawiązujące swoim wyglądem do oświetlenia hal produkcyjnych.

Styl kolonialny

Dla prawdziwych globtroterów i miłośników egzotycznych wypraw odpowiednim stylem aranżacji wnętrza może stać się nurt kolonialny. Trend ten swój początek zawdzięcza brytyjskim podróżnikom i kolonizatorom, którzy wyruszali w najdalsze zakątki kontynentów, by trzymać pieczę nad rozsianymi po świecie terenami należącymi do rozległego imperium pod panowaniem królowej Wiktorii. Osiedlenie się w nowym miejscu wymagało zaaranżowania przyjaznej przestrzeni do życia dla kolonizatorów i ich rodzin. Jednak nie wszystkie sprzęty mogły zostać przetransportowane z Wysp Brytyjskich, dlatego część wyposażenia była tworzona z lokalnych surowców przez miejscowych wytwórców.

Neutralne kolory doskonale budują klimat kolonialnego wnętrza – głównie brązy, biele, beże, zielenie o różnym poziomie intensywności. Podstawa tego stylu to również bez wątpienia charakterystyczne materiały. Jasne rodzime drewno zastępuje się ciemnym palisandrem, mahoniem czy hebanem i łączy ze skórzanymi obiciami krzeseł oraz kanap. Ciężkie meble nie przytłaczają wnętrza dzięki dodatkom w postaci baldachimów, ażurowych przepierzeń lub muślinowych, delikatnych zasłon. Zdobione poduszki, kapy, egzotyczne kwiaty (między innymi nieduże doniczkowe drzewka o dużych liściach) i figurki z imitacji kości słoniowej lub podpórki do książek ożywią stonowane wnętrze. Taki sam efekt można uzyskać poprzez bogactwo dekoracji. Wszechobecne są zwierzęce motywy pasków i cętek, orientalne kwiaty czy paisley, czyli perski wzór oparty na wzorze kropli.  Nierzadko ściany mieszkania przyozdabia się też mapami oraz suwenirami z dalekich eskapad (ręcznie robionymi bibelotami z drewna sandałowego czy metalu).

Styl marynistyczny

Co tak naprawdę pomaga stworzyć marynistyczne wnętrze? Są to zdecydowanie dekoracje związane z morzem. U koneserów tego stylu można zaobserwować modele okrętów, busole i mapy, a także wiodące motywy – kotwice, statki i oczywiście paski. Kolorystycznie dominuje biel oraz wszelkie odcienie niebieskiego – turkus, błękit, granat, kobalt, które urozmaicają stonowane pomieszczenia.

Również ciężkie meble zazwyczaj są wykonane z białego drewna lub po prostu bielone. Rattanowe i wiklinowe kosze, niewielkie stoły i wygodne fotele harmonijnie wkomponowują się w całość. Wykończenia z metalu stylizowanego na stare złoto lub mosiądz ożywiają stonowany design. Najczęściej używana tkanina to praktyczne płótno, przywodzące na myśl skojarzenia z okrętowymi żaglami. Prostota i uniwersalność tego trendu sprawi, że można go dopasować do różnych wnętrz.

Styl minimalistyczny

Każdy z nas zapewne słyszał znaną sentencję „mniej znaczy więcej” i zastanawiał się co jest istotą minimalizmu. Otóż najistotniejszy jest umiar zarówno w doborze kolorów, jak i wystroju. Styl wywodzi się z XX-wiecznej weimarskiej uczelni artystycznej Bauhaus, gdzie promując ten trend zachęcano do praktycznych rozwiązań, prostoty formy i rezygnacji z wyszukanej ornamentyki. Największym atutem minimalistycznego wnętrza jest swoboda jaką daje nam oszczędnie zagospodarowana przestrzeń. Neutralne barwy jak biel, odcienie szarości, czerń czy brąz harmonijnie komponują się z geometrycznymi kształtami mebli. Stonowane barwy można również uzupełnić mocniejszym akcentem w postaci krwistej czerwieni czy wyrazistego granatu. Połączenie różnorodnych faktur dodaje oryginalności – drewno, szkło i skóra często uzupełniane są tworzywem sztucznym. Projektanci eliminują zbędne dekoracje, jednak niekiedy decydują się na dodanie jednego charakterystycznego elementu takiego jak choćby przykuwająca uwagę, abstrakcyjna rzeźba, obraz czy wazon. Pozwala to uzyskać niebywałą elegancję, jasne wnętrze i spójny, jednolity design.

Styl nowoczesny

Nowatorskie, praktyczne rozwiązania aranżacyjne i designerskie dodatki. Taki jest właśnie styl nowoczesny – nurt ewoluujący od niemalże początku XX wieku do późnych lat osiemdziesiątych. W dużej mierze opiera on swoje założenia na minimalizmie – dom to miejsce harmonijne, gdzie wyposażenie ma być praktyczne a wnętrze funkcjonalne. Rządzić ma prostota zarówno w formie, jak i w dekoracjach. Charakterystyczne bywają dla modernizmu przede wszystkim otwarte przestrzenie, które dzięki przeszkleniom stają się jasne i przestronne. Dlatego w takich budynkach nierzadko możemy spotkać duże przesuwne drzwi balkonowe z wyjściem bezpośrednio na taras łączący dom z ogrodem, czyli doskonałe miejsce do relaksu i możliwość wypoczynku bliżej natury. Pomieszczenia, mimo że często ze sobą połączone (najczęściej salon z kuchnią i jadalnią), zachowują swoją odrębność poprzez zastosowanie innych odcieni ścian, niewielkich schodków i tym podobne detali działowych. W nowoczesnym wnętrzu panuje dość duża dowolność w kwestii kolorystyki i faktury – istotna jest tu zabawa kolorami, kontrasty, połączenie zupełnie różnych, z pozoru niepasujących do siebie materiałów i struktur. Dominuje szkło, drewno i stal urozmaicone surową cegłą czy kamiennymi dodatkami. Dużo światła zapewnia oświetlenie halogenowe lub typu LED. Geometryczne meble – proste i bez zdobień – zostają najczęściej uzupełniane przykuwającym uwagę detalem – grafiką, rzeźbą czy oryginalną poduszką lub kapą.

Styl loftowy

Styl loftowy jest nierozerwalnie powiązany z industrialnymi aranżacjami mieszkań. To moda, która nie tylko pozwala urządzić naprawdę estetyczne, niebanalne pomieszczenia, ale także dać „drugie życie” dawnym pofabrykanckim wnętrzom, które dzięki odrobinie nowoczesności zyskują niepowtarzalny charakter, który zadowoli wielbicieli nietuzinkowych rozwiązań. Nikt nie przypuszczał, że prekursorami urządzania modnych loftów staną się niezbyt zamożni artyści z manhattańskiej dzielnicy SoHo z drugiej połowy XX wieku, wynajmujący wówczas przemysłowe pomieszczenia za niewielkie pieniądze. Pozwalało im to łączyć mieszkanie z własną pracownią, co dawało niebywałą swobodę tworzenia. Dlatego też do tej pory charakterystyczną cechą loftów jest ich surowość. Design często opiera się właśnie na odrestaurowanych ścianach z surowej czerwonej cegły, betonu, wyeksponowaniu wszelkiego rodzaju metalowych instalacji oraz konstrukcyjnych części budynków jak belki i filary. Pozwala to zachować ascetyczny chłód i prostotę tego miejsca, potęgowane jeszcze przez otwarte przestrzenie. Ponadto nierzadko duża wysokość mieszkań pozwala na stworzenie antresoli, służącej choćby jako dodatkowy kącik sypialny lub zaciszna biblioteczka. Duże przeszklenia o półokrągłym kształcie, przemyślane rozmieszczenie oświetlenia oraz drewniane parkiety pomogą zmienić oszczędny wystrój w przytulne, jasne wnętrze. Zbędne są również dekoracje, bowiem trend loftowy to minimalizm w ekskluzywnym, stylowym, a przy tym nieco powściągliwym  wydaniu.

Shabby chic

Kiedy pochodząca z Cambridge pisarka, projektantka i przedsiębiorca Rachel Ashwell wydawała swoją książkę zatytułowaną „Shabby chic” nikt nie wróżył aż takiej popularności temu stylowi aranżacji wnętrz. Samo tłumaczenie nazwy, a mianowicie „podniszczony szyk” oddaje dobrze charakter trendu – nieco sfatygowane, stare meble w połączeniu z gustownymi, delikatnymi barwami i dodatkami. Często zamiast wiekowych mebli stosuje się też celowe postarzanie wyposażenia. W tym celu krzesła zostają odrapywane z farby, stoły są nierównomiernie i niechlujnie pomalowane a regały mają widoczne ubytki i przetarcia uzyskane dzięki papierowi ściernemu. Dodatkowo patyna pomoże otrzymać sztucznie wykreowane przybrudzenia, efekt starego złota i tym podobne. Wnętrze musi wyglądać jak rodem z brytyjskich czy francuskich wiejskich posiadłości, w których to style mieszały się ze sobą. Nic więc dziwnego, że w stylizowanym na właśnie taką rezydencję mieszkaniu napotykamy swego rodzaju mieszaninę nowoczesności i antyku, klamrę między dawnym i współczesnym pokoleniem. Shabby chic powinno kojarzyć się z jasnymi, pastelowymi odcieniami. Niezwykle pożądane są biele, róże, błękity, a także kolory wrzosowe, pistacjowe czy miętowe. Pomieszczenie powinno wydawać się jasne i przejrzyste. Ponadto romantyczne dekoracje jak koronkowe, zwiewne materiały, hafty, motywy kwiatowe na abażurach lamp i poszewkach poduszek czy gadżety typu DIY (z angielskiego „do it yourself”, czyli „zrób to sam”) tworzą niepowtarzalny wystrój.

Glamour

W odpowiedzi na minimalizm pojawił się w architekturze styl glamour, który jest kompletną odwrotnością prostoty, skromności i umiaru. Tutaj liczy się luksus, kontrasty i szykowne dodatki. To nie funkcjonalność i praktyczne rozwiązania, a przede wszystkim walory estetyczne stają się tu najważniejsze. Glamour powinno kojarzyć się z bogactwem i ekspresją kolorów. Oprócz klasycznego połączenia nieśmiertelnego duetu bieli z czernią, dla inwestorów inspirujące bywają barwy nawiązujące do szlachetnych kruszców – szmaragdów, rubinów, szafirów czy złota i srebra oraz wyraziste odcienie fuksji, amarantu lub turkusu. Wysoka jakość materiałów i wyposażenia ma być wizytówką pomieszczenia. Zwykle w takim wnętrzu można znaleźć aksamit czy jedwab. Istotną rolę odgrywają również dodatki – kryształowe, zdobne żyrandole i lampy, przydatne toaletki z lustrami w połyskujących ramach, pikowane zestawy wypoczynkowe czy miękkie dywany. Kluczem do sukcesu jest inspirowanie się barokowym przepychem. Trzeba pamiętać jednak o odrobinie rozwagi, ponieważ łatwo zmienić gustowne, bogate wnętrze w tandetne skupisko przesadnie zdobnych przedmiotów.

Styl duński

Zdobywający w ostatnim czasie coraz większą popularność duński styl hygge to nie tylko filozofia życia, ale i nowy trend w aranżacji mieszkań, będący urozmaiconą kolorami wersją szkoły skandynawskiej. To symbioza praktyczności i estetyki. Do rozwoju trendu przyczyniła się Akademia Sztuk Pięknych w Kopenhadze, gdzie nawoływano do skupiania się już nie tylko na funkcjonalności, ale i na kunsztowności przedmiotu. Nurt duński to łagodne formy, w dużej mierze zaokrąglone, czego dobrym przykładem jest projekt tzw. „chińskiego krzesła” z półokrągłym oparciem autorstwa H. Wagnera z początku lat czterdziestych.

Meble i dodatki muszą spełniać dobrze swoje podstawowe funkcje, a do tego przykuwać wzrok. Designerskie lampy, stoliki kawowe czy fotele o wyrazistej barwie są w takim wnętrzu na porządku dziennym. Hygge preferuje stonowaną i jasną kolorystykę: biele, szarości, beże, jednak z nutką szaleństwa. Można tu natknąć się na fuksję, ciemne szmaragdowe zielenie czy słoneczne, soczyste żółcienie. Umiar w niebanalnych dodatkach (najlepiej w postaci naturalnych dywanów czy lekkich zasłon) oraz wysokiej jakości drewno i tkaniny pomogą ponadto ocieplić wnętrze. Styl duński to odpowiednie rozwiązanie dla inwestorów, którzy cenią sobie minimalizm i praktyczne podejście do aranżacji pomieszczeń, ale z drugiej strony lubią eksperymentować, łączyć i urozmaicać, by ich mieszkanie było stylowe i oryginalne.

Styl skandynawski

Funkcjonalność, prostota, przytulne wnętrza. Tak można w skrócie opisać styl skandynawski, który niesłusznie kojarzy się z surowym, zimnym wystrojem. Kontrasty bieli i czerni, urozmaicone subtelną szarością oraz drewnem podkreślają harmonię panującą w pomieszczeniach, a sporadycznie użyty beż, błękit oraz geometryczne wzory na tkaninach wprowadzą odrobinę ożywienia. Skandynawskie meble wyróżniają się minimalistyczną formą, prostymi liniami bez ozdób oraz zazwyczaj białym odcieniem – projektanci stawiają przede wszystkim na praktyczność, wyposażenie ma przede wszystkim służyć domownikom. Ten trend to również przywiązanie do natury, dlatego też warto postawić na wysokiej jakości naturalne drewno, len lub wełnę. Eko surowce mogą zostać przełamane połyskującymi dodatkami ze stali (na przykład stojąca lampa z metalową podstawą) czy plastiku o wyrazistych kolorach. Ważną funkcję we wnętrzu rodem ze Szwecji, Norwegii czy Finlandii pełni ponadto światło. 

Skandynawowie cenią sobie komfortowe, jasne mieszkania wypełnione promieniami słońca, dzięki dużym, najczęściej niezasłoniętym kotarami czy firanami przeszkleniom. Niepowtarzalnego designu może nadać zrobiony własnoręcznie stolik kawowy z palety czy miękki, puszysty dywan, najlepiej w neutralnym, pasującym do całości odcieniu.

Styl prowansalski

W słońcu południowej części Francji kształtował się styl prowansalski – subtelny, sielski i związany z naturą. Kwintesencją tego trendu są pastelowe odcienie, w szczególności róż, fiolet, biel i błękit, oraz surowe materiały jak kamień, drewno i len. W domu urządzonym w stylu prowansalskim dominuje lawenda – nie tylko pod postacią koloru ścian, ale także żywych kwiatów zasadzonych w doniczkach. W urządzonym w ten sposób wnętrzu widać przywiązanie do tradycyjnych motywów, dlatego mile widziane są wszelkiego rodzaju „meble z duszą” – stare (lub tylko stylizowane na wysłużone), proste, często pobielane, drewniane krzesła, fotele czy kredensy. Inwestorzy decydujący się na taką aranżację stawiają przede wszystkim na wygodę, funkcjonalną przestrzeń do życia i jasne wnętrza. Za dekorację służą bardzo często przedmioty codziennego użytku wpisujące się doskonale w klimat Prowansji. Ceramiczne filiżanki zdobione motywami roślinnymi figowca czy winorośli lub szklane naczynia. Wnętrze ma przede wszystkim być naturalne i harmonijne.

Styl toskański

Toskania to malowniczy region na północ od Lacjum, pełen niezapomnianych krajobrazów, dojrzewających w słońcu pomarańczy i drzewek oliwnych. Ten sielski, niepowtarzalny klimat włoskiej prowincji jest doskonale widoczny w stylu toskańskim. Z takim wnętrzem kojarzą się kolory ziemi jak brązy, beże, biele, stonowane zielenie oraz soczyste odcienie żółtego. Do wystroju domku na wsi nawiązują fragmenty ścian z surowej cegły i kamienia, celowo wyeksponowane belki stropowe, a także naturalne drewno na podłodze. Meble, zwykle dość proste, solidne i nieco toporne, również najczęściej są drewniane, zwykle utrzymane w ciemnej kolorystyce, dzięki użyciu na przykład surowca z orzecha lub dębu. Masywny stół, szafa czy kredens to nie tylko praktyczne, ale również ozdobne elementy wystroju. Ciepła wnętrzu dodaje kominek, a dekoracje pomagają stworzyć przytulne, jasne, zaciszne cztery kąty. W kuchni odnajdziemy bogactwo ziół i ceramiczne naczynia, na tarasie dominują gliniance donice, a ściany zdobią ponadto obrazy przedstawiające rodzime krajobrazy.

Styl francuski

Nie bez powodu Francja jest utożsamiana z szykiem i elegancją. Ten niewymuszony, nieco nonszalancki styl w aranżacji mieszkań emanuje bogactwem wprost z wersalskich pałaców rozkochanego w sztuce „Króla Słońce” – Ludwika XIV. Jednakże ten typ wnętrz nie powinien budzić wyłącznie skojarzeń z luksusem. To przede wszystkim funkcjonalność i przytulne pomieszczenia, gdzie komfort domowników wysuwa się na pierwsze miejsce. Kolorystyka ma za zadanie uspokajać, dlatego by stworzyć wygodne miejsce do odpoczynku należy zdecydować się na biele, szarości i beże, a także sięgnąć po pastelowe odcienie jak błękit, wrzos czy pistacja. Dla podkreślenia pochodzenia stylu francuskiego (związanego z wystawnymi pałacowymi wnętrzami) wskazane są również wyraziste purpurowe, karmazynowe oraz złote lub srebrne motywy, a także połyskujące elementy jak kryształowe lampy, zdobione lustra, przeszklone gablotki i efektowne tkaniny w postaci tkanych gobelinów, haftowanych poduszek i ciężkich zasłon.

Charakterystycznym elementem są ponadto stylizowane, rzeźbione meble w postaci bogato dekorowanych szezlongów czy komód. Doskonały efekt nada łączenie stylów – francuski design czerpie inspiracje z innych rodzimych nurtów. Może być połączeniem marynistycznych trendów z północnych regionów Bretanii, sielskiego charakteru południowej, słonecznej Prowansji oraz paryskiego sznytu. Mimo wszechobecnego eklektyzmu, dla uzyskania harmonii we wnętrzu powinna panować symetria i równowaga.

Duża różnorodność stylów w aranżacji pozwala każdemu inwestorowi znaleźć design odpowiadający jego gustowi i potrzebom. Bogactwo wyboru może jednak nierzadko stać się utrudnieniem w podjęciu ostatecznej decyzji. Z pomocą idą tego typu zestawienia, gdzie to zawarte są główne, charakterystyczne cechy danego nurtu, co pomaga zarysować ogólny obraz wnętrza i dobrać coś odpowiedniego, by stworzyć dla domowników przyjazne do życia i przytulne miejsce, do którego chce się wracać po ciężkim dniu pracy czy długiej podroży.

Zobacz też:

Projekty domów szkieletowych 

Projekty stajni

Projekty altan ogrodowych